NEOCORUS. Ædis sacræ ædituus, Νεωϰόρος. Julius Firmicus lib. 4. Math. cap. 7 :

Aut simulacrorum consecratores, seu certe Neocoros, vel Sacerdotum Principes, etc.

Vox Græcis Scriptoribus notissima, sed quæ negotium jure facessit rei antiquariæ ac numerariæ studiosis, in veteribus numismatibus, ubi hæ voces, vel A. vel B. vel Γ. ΝΕΩΚΟΡΩΝ epitheton populis integris adscribitur, tanquam publici Æditui fuerint alicujus atque adeo publici etiam templi ; quemadmodum Phlegon Trallianus lib. περὶ Θαυμασ. p. mihi 69. ait Ναύπαϰτον τῆς Αἰτωλίας, fuisse ἱερὸν ϰοινὸν τῶν Ἑλλήνων, nisi legendum sit οὕ ἐστιν ἱερὸν, etc. pro ὅ εστιν, ita ut Græciæ populi ejusce communis templ. vicissim Νεωϰόροι fuerint. Sed consulendi de hac re Antonius Augustinus Dial. 5. Sebast. Erizzus part. 2. de Numismatib. Veterum, Adolphus Meckerus de Linguæ Græcæ pronuntiat. pag. 53. Nonius, Goltzius, Casaubonus ad Monumentum Ancyranum, Seldenus ad Marmora Arundeliana pag. 103. 1. Edit. et Santamantius in Julio Cæsare, ac præsertim Vandale Dissert. 4. et Vaillant in Numismat. Imperatorum Græcorum.