« Nepita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 587b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NEPITANEPITA, Herba quæ Latinis Græcisque vocatur Nepenthes, vel quam iidem Calamentham dicunt,
quæ ab Academicis della Crusca Italice redditur Nepitella. Acta S. Francisci
de Paula, tom. 1. Aprilis pag. 135 :
Et postea imposuit quamdam herbam dictam Nepitam et mentam silvestrem.
P. , 1766.
◊ Adde ex Animadv. D.
Falconet : Nusquam Latinis Græcisque Nepenthes : utrum vero
Nepenthes apud Homerum fuerit planta, aut compositum pharmacum, dubitatur.
Nepita est Nepeta mentha, calamentha. Castigat. in utrumque Glossar. :
Nepita, montana, nitilla, ὀρίγανον.Latina desunt in edit.

