« »
 
[]« Nimbus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 593a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NIMBUS
NIMBUS, Isidoro lib. 19. Orig. cap. 31 : Fasciola transversa ex auro assuta in linteo, quod est in fronte feminarum. Plautus : Quo magis eam aspicio tanto magis Nimbata est. Nam et lumen, quod circa angulorum capita pingitur, Nimbus vocatur : licet et Nimbus sit densitas [] nubis. Eadem Papias, qui pro angulorum rectius scribit Angelorum. Agitur enim de nimbo seu fluido illo lumine, quo Angelorum capita sæpe cinguntur, Gr. μνίσϰος : qua notione Virgilius Æneid. lib. 2 :
Jam summas arces Tritonia, respice, Pallas
Insedit, Nimbo effulgens, etc.
Vox hac notione antiquariorum familiaris, qui hujusmodi nimbos seu circulos lucidos bene multos observant in numismatibus Imperatorum Mauricii, Phocæ, etc. Vide Glossar. med. Græcit. in Φεγγεῖον, col. 1669.