« »
 
[]« Nir » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 593c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NIR
NIR. Bened. abb. Petroburg. in Henr. II. reg. Angl. tom. 2. pag. 682 :
Draco ille attrahit ad se undas, hauriendo cum tanta aviditate, quod si navis aliqua fuerit prope haustum illum, etiamsi fuerit onusta Niris, vel quibuslibet aliis ponderosis, tamen hauritur et defertur in sublime.
Ubi Hearnius editor, forte Viris : non placet.