« »
 
[]« Nocturnare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 600b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOCTURNARE
NOCTURNARE, Noctem ducere, peragere. Statuta Collegii Dainvillensis ann. 1380. apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 511. col. 1 :
Si propria stultitia vel per alium inductus Nocturnet extra eandem domum absque licentia..... expellatur.
In Actis MSS. S. Winwaloei fol. 95. idem est quod Nocturnas horas officii divini peragere :
Dum vero hæc ita agebantur.... in Basilica cum suis Nocturnabat Gwingualoeus. Cumque Nocturnas debite percelebrassent vigilias, etc.