![[]](img/image.png)
NOMMARE, a Gallico Nommer, vel Italico Nomare, pro Nominare, in Sent.
deposit. Joan. XXIII. tom. 2. Conc. Constant. part. 15. col. 413 :
Inhibendo insuper universis Christi fidelibus, ne eumdem a papatu, ut præmittitur, sic depositum, de cætero in papam recipiant, seu eum papam Nomment.Nostris alias Nommer, pro Blâmer, reprendre, Arguere, vituperare facta nominatim appellando. Lit. remiss. ann. 1453. in Reg. 182. Chartoph. reg. ch. 77 :
Pierre Besson prestre,lequel Nommoit ledit Beauchamp de ce qu'il faisoit, etc.