![[]](img/image.png)
«
Nosala » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 608c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOSALA
NOSALA, Nux, ut conjecto, Ital.
Noce, Nosella. Statuta Montis-regalis pag. 310 :
Item pro quolibet rubo rasiæ sol. den. sex ; item pro quolibet amandolarum seu
Nosalarum denar. sex.
Vide
Noxala.