« »
 
[]« Notabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 610c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOTABILIS
NOTABILIS, Suspectus, nota dignus. Literæ Henrici III. Angl. Regis ann. 1262. apud Rymer. tom. 1. pag. 737 :
Præsertim cum ipse nullo prorsus tempore aliquem de regno nostro Notabilem reddiderit, nec dissensionem seu discordiæ scrupulum cum aliquo ex aliis alio prætextu habuerit.
Aliquot e Latinis Scriptores hanc quoque vocem interdum in malam partem acceperunt, ut Quintilianus :
Notabile verbum et veluti macula.
Rursus :
Notabilia ad reprehensionem. Notabilis fœditas,
apud Plinium lib. 36. cap. 5.
P. Carpentier, 1766.
In malam partem accipitur hæc vox, in Homag. Guill. de Petra pertusa ann. 1217. ex Reg. 30. Chartoph. reg. ch. 23 :
Tenebo fideliter frontariam contra ipsos ; quod nisi facerem, tanquam infamis ab omnibus de cætero et Notabilis haberer. Notauble,
pro Notable, Insignis, illustris. Chartul. S. Benign. Divion. :
Ce sont les personnes Notaubles et seculares, qui furent présens à Dyjon le 17. jour du mois de May l'an 1350. quant messire Jehans de France duc de Normandie, à cause dou bail de Philippe duc de Bourgogne meindre d'aage, reprit de frere Pierre abbé de S. Benigne de Dyjon.