![[]](img/image.png)
«
Notamen » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 611a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOTAMEN2
NOTAMEN, Nominis subscriptio, vel notæ sibi propriæ appositio. Charta ann. 1056. inter
Instr. tom. 11. Gall. Christ. col. 227 :
Alii plures episcopi et abbates, nonnulli
etiam sui regni proceres, quorum supra præfixa sunt Notamina, illud attestarunt.
Vide mox
Notare.