NOVELLÆ, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Novellæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 614c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NOVELLAE

NOVELLÆ, Suggestiones, in veteribus Glossis MSS. ad Canon. Concilior. Idem Codex, qui est ex Bibl. Reg. :

Eodem tempore, cum multi Novellis gauderent, quod Constantinus baptizatus a Silvestro Episcopo urbis Romæ emundatus fuisset a lepra, etc.

Vita S. Mauri metrica MS :

Est pater in cella, cum noscitur ista novella.

Guill. de Podiolaurentii cap. 14 :

Tandem Novella tristis intonuit, quod Prælati capti essent, etc.

Nostri Nouvelle, vulgo dicunt.

Novellæ, ita recentiores Constitutiones suas appellarunt Imperatores : quod nomen, inquit Antonius Augustinus, vetustissimum est, et a pluribus post Theodosianum Codicem editum et usurpatum, et quo Justinianus ipse utitur frequentius in his eisdem Legibus appellandis. Novellas autem cum appellat Accursius, Juliani editionem intelli git, cum barbaram translationem Bulgari tempore factam, Authenticam appellavit. Vide Glossar. med. Græcit. voce Νεαραί, col. 988.