« »
 
[]« Obedientialiter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 004b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBEDIENTIALITER
OBEDIENTIALITER, Obedienter. Obedientialiter se subdere, in Vita B. Deicoli, apud Eccardum in Origin. Habsburgo-Austriacæ familiæ pag. 163.
P. Carpentier, 1766.
Nostris alias Obeissamment. Lit. remiss. ann. 1364. in Reg. 98. Chartoph. reg. ch. 146 :
Ceulz qui n'avoient pas payé Obeissamment ce à quoy il avoient esté imposés, etc.
Aliæ ann. 1407. in Reg. 162. ch. 229 :
Icelle suppliante a serviz [] sesdiz pere et mere bien et honorablement et Obeissemment.