OBLATORIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Oblatorium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 015a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBLATORIUM

OBLATORIUM, Idem quod Offertorium, Vas scil. oblationibus ferendis idoneum. Bernard. Mon. in Consuetud. Cluniac. MSS. cap. 52 :

Oblatio sacra ministerii cum vino a Priore offerenda, ab uno Sacerdote cappa induto exhibetur : aqua etiam cum argenteo Oblatorio ab uno diaconorum nihilominus cappa induto cum offertorio serico infertur.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Pro Oblatorium legendum est Colatorium, Colum ad vinum expurgandum, de quo supra in Colatorium. Ibi vide. Alias Oblatorium, Ferrum est quo decoquebant Oblatas. Miracula S. Wandregesili sæc. 2. Benedict. pag. 558 :

Accessit ad ignem, ferroque, quo imprimendæ erant oblatæ, arrepto, mox nervi manus ejus dexteræ contracti sunt, ac Oblatorium quod sponte susceperat, invita, vi agente divina, retinuit. Ferramentum characteratum

vocat Udalricus, ut supra dictum est in Oblata.