« »
 
[]« Obsequiani » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 019c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBSEQUIANI
OBSEQUIANI, f. Milites conductitii ; si tamen non est populi nomen, aut si legendum non est Ossacani, ut apud Peregrinium. Chron. Barense ad ann. 1041. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 34 :
Mense Martio, decimo septimo intrante, factum est prælium Normannorum et Græcorum juxta fluvium Dulibentis. Et ceciderunt ibi multi Russi et Obsequiani... Deinde collectis mense Maii in unum omnibus Græcis apud Montem Majorem juxta fluenta Aufidi, initiatum est prælium,... ubi perierunt plurimi Natulicki et Obsequiani, Russi, Trachici, Calabrici, Longobardi, Capitantes.
Vide Obsequium 1.