« »
 
[]« Obventio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 024b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OBVENTIO
OBVENTIO, Commodum, emolumentum. Gl. Græc. Lat. : Προσαγωγή, Accessus, Oblatio, Obventio. Arnulfus Lexoviensis in Epist. ad Alexandr. PP. pag. 42 :
Quod in Regulares personas sicut præbendæ, ita et Archidiaconatus, et omnium rerum tam potestas, quam administratio conferetur, ita nimirum ut omnes Obventiones deberent in commune referri, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Passim occurrit pro iis præsertim commodis, quæ non debentur, sed casu, et sæpe præter spem adveniunt. Vide Jurisconsultos. Chartular. Gemmetic. tom. 1. pag. 49 :
Avons plusieurs autres droits, forfactures, confiscations, batardies, amendes, Obvenus, voiries, rouages, etc.