« »
 
[]« 2 oda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 030a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ODA2
2. ODA, Gr. ὠδή, Canticum. Miracula S. Trudonis lib. 2. n. 4 :
Dignarum Deo Odarum nobiscum persolvit modulamina.
Et num. 63 :
Cum autem debita Odarum modulamina persolvissemus, etc.
Vide Pisticus.
P. Carpentier, 1766.
Comœdia sine nomine act. 1. sc. 2 :
Oddam (sic) numini persolvam meo, quam mortis a metu liberati agunt.
Et sc. 5 :
Præite, Pontifices, imponite thura pruinis, sacris aspergite rogum limphis, fortius lassate fibras, altius extollite Odas.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Odare, Canere. Ethilwfus de Abbatibus Lindisfarnensibus cap. 28 :
Noctibus in furvis, Fratrum pausante caterva,
Hymnos ac Psalmos crebris concentibus Odat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Odariarius, Cantilenarum magister, in veteri Inscriptione, pro quo Reinesius Class. 11. num. 81. male legit Odorarium, ut monetur in Thesauro Fabri.
Odarium, ὠδάριον, Cantilena. Odaria saltare, in Fragmento Petronii.