« »
 
[]« 2 officialiter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 036a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OFFICIALITER2
2. OFFICIALITER, Jure officii. Scacar. S. Mich. ann. 1229. ex Cod. reg. 4653. A. :
Adjudicatum est quod crucesignatus de morte hominis secutus Officialiter, redditus non debet forbaniri, quamdiu sit in peregrinatione sua, et post reditum suum faciet jus.