« »
 
[]« Ommutiscere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 044a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OMMUTISCERE
OMMUTISCERE, Obmutescere. Ommutiscet susurro, apud Radulphum in Præfat. Gestorum Tancredi tom. 3. Anecd. col. 112. Sed videtur legendum Ommutescet.