« Ophiomachus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 048a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OPHIOMACHUSOPHIOMACHUS, Qui serpentes oppupugnat, ὀφιομάχος, Hesychio, ἰχνεύμων, vel ἀϰρίδων γένος μὴ ἔχον πτερά. Suidas habet, ὀφιομάχης, εἶδος ἀϰρίδος μὴ ἔχον πτερά.
Ophiomachus, Similis Migali, Hauvigrimmila, apud Pezium in Miscell. Theodisc. tom. 1. Anecd. part. 1. col. 412. Hujus animantis fit mentio Levit. 11. 22.

