ORBIS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 orbis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 055c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORBIS1

1. ORBIS, Imperium, regnum, dominatio. Orbis Romanus, pro Imperio Romano, in leg. 17. D. de Statu hom. (1, 5.) apud Plinium lib. 17. cap. 12. Firmicum lib. 1. Mathes. Senatorem lib. 10. Ep. 8. Guill. Neubrig. lib. 5. cap. 11. Gruter. Inscr. 281. 10. in Constitut. 4. Appendicis Cod. Theod. etc. Πωμαιϰὸς ϰόσμος, apud Gelas. Cysic. in Actis Concilii Nicæni ; Latinus Orbis, apud Vincentium Lirin. Common. 1. Orbis Africanus, apud Salvianum lib. 7. Orbis vastus Galliæ, in Vita S. Sulpitii Episc. Bituric. Veterem Chartam ita subscribit Knuto Rex Angliæ in Conciliis Anglicanis :

Ego Knuto gubernator Anglici Orbis propria manu confirmo.

Orbis, interdum pro pago, seu provincia. Orbis Lemovicinus, Orbis Caturcinus, crebro in Tabulario Abbat. Belliloci in Lemovicibus. Vide Probat. Hist. Turenensis non uno loco, et tom. 6. Vitar. SS. Ord. Bened. pag. 161.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Simili modo apud Helvetios Canton, a veteri Gallico Cant, Circulus, et in Germania, Cercle, ut et apud Hebræos Galil, Orbis, confinium, regio. Vide Valesii Præfat. Notitiæ Gall. pag. XI.

Orbis Terrarum. Helgaudus in Roberto Rege Franciæ pag. 68 :

Beato videlicet Dionysio casulam miro itidem opere factam contulit, cui et aliud, ut tantum decebat feminam, ornamentum contexuit, quod vocatur Orbis terrarum, illi Caroli Calvi dissimillimum.