ORLUM, Orlis, Ital. Orlo, Ora, margo, limbus, Gall. Orle, Orlet, vulgatius Ourlet, Bord. Statuta Massil. lib. 2. cap. 38. de Sartoribus :

Qui eorum consilio, vel juvamine, pannos vel vestes seu pelles, vel pennas, vel Orles vestium quoscumque ement, etc.

Eadem fere mox recurrunt eodem cap. Et lib. 5. cap. 22 :

Nemini liceat..... vendere (pennam) veterem pro nova, Orlumve vetus pro novo... si quis contra hoc fecerit, pennam dictam amittat et Orlum similiter.

Vide Ornatura. Sed non solum de pannorum vestiumve oris seu limbis intelligenda vox Orlum, verum etiam de plerisque aliarum rerum marginibus orisve, ut satis patet ex informationibus civitatis Massil. pro passagio transmarino, e MS. Sangerman. ubi de mensuris navium :

Item aperiet de Orle in Orle XXXVIII. palmos.

Annal. Mediolan. ad ann. 1389. apud Murator. tom. 16. col. 811 :

Urceoli 11. ab altari argenti deaurati intaliati ; baciletta una ab altari argenti deaurati cum rosa et Orlo intaliata ad animalia et litteras cum aliis operagiis.

Rursum occurrit col. 812.