« »
 
[]« 1 ortum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 070a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ORTUM1
1. ORTUM, Olus, legumen. Capitula Monachorum Sangallensium, apud Herrgottum in vett. Disciplina Monast. pag. 35 :
Ut reficiendi Fratres unum pulmentum cum potu et Orto seu pomis, si sunt, ante se inveniant.
Quod hic Ortum dicitur, Nascentia vocat S. Benedictus in Regula cap. 39. Vide Nascentia terræ.