« »
 
[]« 2 osca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 071b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OSCA2
2. OSCA. In eos, qui ad rem divinam tarde accedunt, aut ab ea absunt omnino, sic fere animadvertunt Lexoviensis Ecclesiæ Statuta :
Qui ad Osca non venerit,
vel Qui non venerit ad Osca, mulctetur. Vox monstro similis, de qua multa conjectant, tum Guill. Fillatre in sua de hocce vocabula ad Mabillonium Epistola, cum Mabillonius ipse in sua Responsione : quas ambas Epistolas consulere potes inter hujus Opera posthuma tom. 1. pag. 445. et seqq. Nihil ibi probabilius mihi visum est, quam quod suspicatur Mabillonius, Osca scriptum fuisse pro Os. Ca. hisque vocibus abbreviatis Oras seu Horas Canonicas indicari.