« »
 
[]« Ostatgium tenere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 076b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OSTATGIUM
OSTATGIUM Tenere dicitur fidejussor, qui in præfinito loco consistit, donec promissa et conventa fuerint perfecta. Charta ann. 1156. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 557 :
Ut si quandoque inde tibi imminutum vel detractum... tibi fuerit,... apud Montempessulanum, donec damnum tibi restitueretur, Ostatgium teneret.
Vide Ostagium 2. []