« »
 
[]« Out-fang-thief » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 081a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/OUT-FANG-THIEF
OUT-FANG-THIEF, Libertas capiendi fures, homines proprios, in sua vel aliena terra, aut alterius feodo, cum re furtiva, sive furto manifesto, eosque reducendi ad curiam suam, seu ad locum, ubi furtum commissum fuit, ut ibi judicentur. Ita Rastallus, Skenæus, [] Cowellus, et alii practici Anglici. In Regiam Majestatem lib. 1. cap. 4. § 2. ejusmodi placitum dicitur pertinere ad eos,
qui habent et tenent curias suas cum socco et sacca, furca et fossa, Toill et Theme, Infang-thiefe et Outfang-thiefe
. Vide Monast. Angl. tom. 2. pag. 1035. Thomam Blount in Nomolexico. Gloss. MS. apud H. Wanleium de Liter. Septentr. pag. 284 : Outfangenotef, id est, Latro captus in terra aliena. Etymon Saxon, ut, extra, fang, captura, captus, et theof, fur, latro.