PABELUM 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 pabelum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 083b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PABELUM1

1. PABELUM, Herbæ palustris genus. Charta Guillelmi Com. Forcalquerii 7. Id. Apr. 1212. in Hist. MS. Mont. Major. :

Testes probaverant monasterium habuisse pacifice ab omnibus ibi piscantibus... et a saunaderiis colligentibus singulis Pabelum cum bispio aut olamine singulis annis tres denarios.

Vide Sagna 2.

P. Carpentier, 1766.

◊ Etiam nunc Arelatensibus aliisve Pabel dicitur. Charta ann. 1210. ex Reg. Rubei :

Trado in acaptum perpetuum omnibus hominibus Castilionis... paludem meam,... tali pacto apposito, ut in eadem palude, cum voluerint, possint piscare, sagnam, Pabel colligere.

Inquisit. ann. 1268. ex sched. Pr. de Mazaugues :

Vidit quod homines Arelatis piscati fuerant, et visi sunt piscari et colligere sagnam et Pabel in dicto stagno.

P. Carpentier, 1766.

Pabelessa, Pabilla, Eadem notione, in ead. Inquisit. :

Et vidit alios cives Arelatis uti triginta annis, quotiescumque volebant, sine contradictione cujusquam, piscandi, colligendi Pabillas per stagna et paludes.... Ibi cœpit aves quamplures, et Pabelessam collegit sæpissime.