« »
 
[]« Pacificativus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 086a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PACIFICATIVUS
PACIFICATIVUS, Pacificatorius. Concil. Pisanum ann. 1409. apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 1099 :
Alias electio non videbatur esse de jure Pacificativa conscientiarum.