« »
 
[]« Paduana saltatio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 088a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PADUANA
PADUANA Saltatio, Tripudii seu saltationis species, Ital. et Hisp. Pavana, Gall. Pavane ; a Padua seu Patavio, Gall. Padoue, ubi primum instituta, sic dictam opinatur La Monnoye ; non a Pavone, quod eam saltantes superbe et graviter, more pavonum, incederent, nostris Pavaner, uti existimant Richeletus, Auctores Diction. Trevolt. et Academici Hispanici in Diction. suo. Ant. Massa Gallesi JC. circa medium xvi. sæc. lib. 3. de Exercit. Jurisperit. laudatus in Glossar. Burg. v. Bocane :
Fingamus nos musicæ imperitos, musico fidibus eam, quam appellant Lucretiam seu Paduanam, aut similem saltationem, nobis etiam de nomine incognitam pulsanti,[] ac saltatori illam ad numeros saltanti assistere, cognoscemusne an saltator ille vere et probe Lucretiam aut Paduanam imitetur.
Etymo a La Monnoye proposito assentiunt Menagius et Duchat in Diction. Etymolog. ult. edit.