« »
 
[]« Pafustum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 089b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAFUSTUM
PAFUSTUM, Armorum, f. securis, species, quæ Paffus nuncupatur, in Lit. remiss. ann. 1463. ex Reg. 199. Chartoph. reg. ch. 60 :
Une macque escantellée et une Grant Paffus à taillant, etc.
Aliæ ann. 1355. in Reg. 84. ch. 395 :
Dictus miles, cum suo pagio subtus suum curserium duntaxat existente, Roberto de Hanonia,..... qui unum Pafustum ferreum gerebat, obviavit,.... eumdem militem de Pafusto prædicto multum acriter et dure percussit. Pafanche
vero, Pali genus, in aliis Lit. ann. 1381. ex Reg. 119. ch. 412 :
Icellui Jehan Paris.... fery et navra ledit Guillaume d'un gros paul, appellé Pafanche. Pieffuf,
Arboris species, in Lit. remiss. ann. 1461. ex Reg. 192. ch. 14 :
Le suppliant print une poignie de verges de bois, qu'on appelle Pieffuf.