« »
 
[]« Palatæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PALATAE
PALATÆ, Palathæ, in lib. 1. Reg. cap. 25. in 1. Paralipom. cap. 12. et Judith. cap. 5 :
Massæ de ficis, dictæ quia inter duos palos positæ siccantur ad servandum
: ita Papias. Auctor Mamotrecti :
Palatas, i. ficus inter palos compressas.
Eucherius Lugdun. :
Palathæ, in Regnorum, massæ quæ de recentibus ficis compingi solent, et Græcum est, Παλάθη.
Gr. Lexicon Herodoti :
Παλάθας, τά ἐϰ τρυγὸς ϰλάσματα, ϰυρίως δὲ ἡ τῶν συϰῶν ἐνάλληλος θέσις.
Aldhelmus de Virg. cap. 21 :
Tempore præpostero, id est vernali, non autumnali, divinitus impendebantur mala punica, et mala granata, cum palmeti dactylis, quos Nicolaos vocant, favos, uvas, et Palatas, id est, ficarum caricarum massas, etc.
Vide S. Hieronym. in cap. 6. Ezechiel. sub finem. []