« »
 
[]« Paleola » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 108c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PALEOLA
PALEOLA, Auri bractea, Gall. Paillette d'or, alias Paillole. Lit. Alfonsi comit. Pictav. ann. 1269. in Reg. 11. Chartoph. reg. fol. 143. r° :
Pecunia de bonis Judæorum reperta tempore captionis, cujuscumque monetæ existat, aurum vel argentum, in massa vel in Paleola, si quid repertum fuerit, mittatur apud Templum Parisius. Palliola,
in iisd. Lit. ibid. fol. 33. r°. Aliæ Phil. Pulc. ann. 1311. ex Reg. A. Cam. Comput. Paris. fol. 62. r° :
Item au marc d'or fin, en or en plate et en Paillole, etc.
MS. :
Trouverent moult très grant tresor,
Or en Paillole et en tarin.
P. Carpentier, 1766.
Paleuole, ab Italico Pagliuola, Minuta palea, in Mirac. MSS. B. M. V. lib. 1 :
Toustans ses cuers sautele et vole,
Legiere est plus que Paleuole.
Vide supra Pagloba.