« Paludandus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 123c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PALUDANDUS
PALUDANDUS, Militiæ adscribendus. Gasp. Barthii Gloss. apud Ludewig. tom. 3. Reliq.
MSS. pag. 540. ex Guidonis Histor. Palæst. Paludamentum quippe erat militum vestis
propria.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Eo
nihilominus nomine exterius indumentum quo virgines utebantur, quod instar
paludamenti ad talos fere usque demissum erat, appellat Gualvaneus de la
Flamma apud Murator. tom. 12. col. 1033 : Virgines, antequam nuptui traderentur, vestiebantur tunica de pignolato, quæ dicebatur sotanum, et desuper portabant Paludamentum, id est soccam de lino albissimo.