1. PAPILIO, Tabernaculum, tentorium, nostris Pavillon. Glossæ antiquæ MSS. : Tabernacula, Papiliones, Tentoria. Glossæ vett. : Papilio, σϰήνωμα. Joan. de Janua :

Papiliones dicuntur tentoria ad similitudinem papilionis avis volantis.

Gloss. Lat. Gall. Sangerman. : Papilio, Papilon qui vole, ou paveillon, c'est tante. Papias : Papiliones, tentoria dicuntur a similitudine parvi animalis : hæ sunt aviculæ : lumine accenso conveniunt, et circa volitantes ab igne proxime interire coguntur. Glossar. Saxon. Ælfrici : Papilio, gang-geteld, i. tentorium. Augustinus lib. 1. Locutionis de Genesi :

Cum essent cubicula aut tentoria, quos etiam Papiliones vocant.

Hugo de Cleeriis de Senescallia Franciæ :

Insuper cum Comes in exercitu Regis perrexerit, Senescallus Franciæ Papilionem centum Militum capacem ei præparabit, et sommarium ad illum portandum, et chordas, et paxillos, etc.

Receptio Caroli VII. Lemovicas apud Stephanot. tom. 1. Fragm. Hist. MSS. :

Rex ingressus portale montis Maliu, invenit paratum Papilionem pulcrum in armis suis, quem portabant Consules et burgenses dictæ villæ.

Ubi Papilio est Umbella, Gall. Dais, quæ Regibus in urbium ingressibus prætendi solet. Elmham. in Vita Henrici V. Reg. Angl. edit. Hearnii cap. 21. pag. 48 :

Papilione igitur oloserica mirandæ pulchritudinis in ruris planicie elevata, etc.

Utuntur Vegetius lib. 1. cap. 3. 23. lib. 2. cap. 13. lib. 3. cap. 10. Spartianus, vetus Interpres Biblior. non uno loco, Gregorius Turon. de Vitis Patrum cap. 5. Annales Francor. ann. 799. etc. Petrus Diac. lib. 4. Chron. Casin. cap. 108. Altfridus in Vita S. Ludgeri Episcopi Mimigard. num. 6. Odo Cluniac. in Vita S. Geraldi lib. 1. cap. 27. Tudebodus pag. 787. et alibi non semel, Gesta Consul. Andegav. cap. 13. num. 7. Otto Frisingensis lib. 1. de Gestis Frider. cap. 31. Helmodus lib. 1. cap. 61. Conradus Uspergensis ann. 1101. Will. Brito lib. 8. Philipp. pag. 197. Guillelmus de Podio-Laurentii, et alii sine numero. Sic παπυλεῶνα dixerunt Græci recentiores. Procopius lib. 2. Persic. cap. 21 :

Καλύϐην ἐϰ παχειῶν πιῶν σινδόνων πηξάμενος, ἥν δὴ Παπιλιῶνα ϰαλεῖν νενομίϰασιν, etc.

Johan. Antiochenus Malala apud Edw. Bisseum, seu Chronic. Alexandr. de Juliano Imp. :

Καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸν ἴδιον Παπυλεῶνα διὰ τῆς νυϰτὸς, τελευτᾷ.

Vide idem Chronicon Alexandrinum pag. 626. Meursium et Gl. med. Græc. in Παπυλεών.