« »
 
[]« Parabolani » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 155c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PARABOLANI
PARABOLANI,
Qui ad curanda debilium ægra corpora deputantur
, inquit lex 17. de Episc. et Cleric. (16, 2. c. 34. C. Th.) sic dicti, quod neglecto omni periculo, suæque salutis immemores, ægrorum curationi sese ultro exponerent, quomodo apud nos ii qui pestifera lue contactis curandis totos se addicunt : de quorum confratria vide quæ habet Malbrancus lib. 10. de Morinis cap. 38. A Græca voce παράϐολος vel παραϐαλλόμενος, quam vocem per ἐναποϰινδινεύων reddit Hesychius. De Ejusmodi Parabolanis agunt pluribus Cujacius, Baronius tom. 5. Salmasius de Modo usurarum, et ad Pollionem, Jac. Gotofredus ad leg. 42. Cod. Th. de Episcop. et Cleric. etc. Vocabular. vetus apud Martinium :
Parabolani sunt medici, qui ad curanda ægra membra vel corpora debilium deputantur. Dicti Parabolani a parabola ; quia plura promittunt hominibus, quam faciant, et quia sæpius utuntur parabolis.
Huc spectant quæ scribit Bleyn. Instit. lib. 1. pag. 7 :
Nostræ explicationes conferantur cum absurdis ridiculisque interdum intellectibus Glossarum et interpretum somniis ; ut quando, etc. vel cum per Parabolanos intelligunt medicos quia, inquiunt, multas habent parabotas.
Italis Parabolano est nugator, multas parabolas effutiens.