![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/P/156a.jpg)
« Paracharagma » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 156a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PARACHARAGMAPARACHARAGMA, Moneta adulterina, ex Gr. παραχάραγμα, Glossæ
Gr. Lat. :
Παραχάραγμα, adulteratio. Παραχαραϰτής, adulter.Cassianus Collat. 1. cap. 20. 22 :
Tanquam adulterina numismata et Paracharagmata reprobemus, ut pote quæ falsam imaginem Regis non legitime signata contineant.Adde Collat. 2. cap. 9. Tertullianus lib. de Pœnitentia :
Nummus improbus, aut scalptus, aut rasus, aut adulter.
Paracharactæ, Qui falsos nummos cudunt, in lege 8. C. Theod. de Falsa moneta. (9,21.) Παραχαράττειν τὸ δἱϰαιον dixit Anastasius Sinaita. Lexicon MS.
Cyrilli :
Παραχαράϰτης, παραστροφεύς, παραστρωτὴς τῶν ἐντεθέντων ὄρων ἤ νόμων.
Paracharaximus. Glossarium Saxon. Ælfrici :
Paracaraximus, falspening, id est, falsus denarius. Glossæ Isonis Magistri ad Prudent. :
Moneta dicitur eo quod monet mentem inscriptione nominis Regis, ne paracaraximi, i. falsi nummi fiant.Petrus Damian. lib. 2. Epist. 1 :
Quod si ipsius monetæ obliterata, vel detrita sit regula, postquam metallis imprimitur, non nummus, sed paracaraximus invenitur. Paracharaxima nomismata,apud Cassianum Collat. 1. cap. 20. 21. et 22. Vide S. Columbanum Instruct. 9.
