« »
 
[]« Paraster » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 163a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PARASTER
PARASTER, Vitricus, ut Filiaster, privignus. Vetus Notitia in Hist. Monmorenciaca pag. 12 :
Hucberti,.... qui postea propter Parastrem suum cognominatus est Rasorius, etc.
Tabul. S. Vincentii Cenoman. :
Concessit Gaufridus filius ejus, et Stephanus de Vellet maritus matris ejusdem Gaufridi.... et concessum est ab eodem Gaufrido et Parastro ejus.
Occurrit in Tabulario S. Florentii Salmuriensis, in Rubro Sagiensi fol. 36. et apud Bractonum lib. 4. Tract. 2. cap. 4. § 4. lib. 5. Tract. 4. § 5. cap. 5. § 9. Parastre, in Consuetud. Montensi art. 6. 11. et in vet. Melodun. art. 149. Armoricis, Perastre.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Parastre. Lit. remiss. ann. 1383. in Reg. Chartoph. reg. ch. 271 :
Philippart..... commanda à sondit filastre que il ala avec lui, lequel... y ala avec sondit Parastre.
Occurrit præterea in Ch. ann. 1332. ex Chartul. 2. Fland. ch. 588. in Cam. Comput. Insul.