PARTHICÆ Pelles, olim magno in pretio. Matthæus Silvaticus :

Fenutio, id est, pellis Parthica.

Ex φοινιϰαῖον, nam pelles Parthicæ purpureæ erant ; et ex iis fiebant Imperatorum calcei. Pollio in Claudio :

Zanchas de nostris Parthicis paria duo.

Corippus lib. de Laudibus Justini vers. 104 :

Purpureo suræ resonant fulgente cothurno,

Cruraque puniceis induxit regia vinclis,

Parthica Campano dederant quæ tergora fuco.

Al. Parthica... vellera. Idem Coripp. l. 4. Johann. vers. 499 :

Tunc suris ocreas, multo quos vinxerat auro

Parthica pellis, habet, rubroque includit in ostro, etc.

Guillelmus Apul. lib. 1. Rer. Normanic. :

.... assumitur Imperialis

Purpurea, pes dexter decoratur pelle rubenti,

Qua solet Imperii qui curam suscipit uti.

Pellium Parthicarum meminit etiam Ammianus lib. 22 :

Notum est enim sub Maximiano Cæsare vallo Regis Persarum direpto, gregarium quendam post sacculum Parthicum, in quo erant margaritæ, repertum, projectis imperitia gemmis, abisse pellis nitore solo contentum.

Corrigia Partica, apud veterem Scholiastem Juvenalis Sat. 5. id est, ex corio. Vide Salmas. ad Hist. Aug. et Not. ad Villhard. pag. 308. 930.