« »
 
[]« 2 partialis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 185a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PARTIALIS2
2. PARTIALIS, Unicus, peculiaris, vel Personalis. Arest. ann. 1284. in Reg. 2. Olim parlam. Paris. fol. 70. v°. :
Reddita fuit curia domino de Danguto et vicecomiti de Meleduno de domino Guidone Bassi milite super Partiali actione, quam Johannes de Soisiaco miles ejus filius et nurus proponebant contra ipsum.