« »
 
[]« Passuatim » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 199b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PASSUATIM
PASSUATIM, Lento et composito passu. Andr. Floriac. lib. 4. Mirac. S. Bened. Ms. :
Per medium custodum undique circumjacentium, sed divino sopore stertentium, elabitur Passuatim : post demum pro viribus iter arripit.
Quod Aller le Passet dicitur, in Poem. d'Athis MS. minus bene allegato in voce Passus 3. Vide Passim.