« »
 
PAULUS 1, PAULUS 2, PAULUS 3.
[]« 1 paulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 224c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAULUS1
1. PAULUS, Parus, brevis. Mss. Parvus. Castigat. in utrumque Glossarium.
[]« 2 paulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 224c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAULUS2
2. PAULUS, Simplex, candidus. Vita S. Tillon. apud Mabill. sæc. 2. Bened. pag. 998 :
Ex industria nomen suum celaverat (Tillo) et pro sua simplicitate (erat enim multum simplex) Paulus ab omnibus vocabatur.
[]« 3 paulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 224c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAULUS3
3. PAULUS, Palus, a veteri Gallico Paul, eodem sensu, in Lit. remiss. ann. 1381. ex Reg. 119. Chartoph. reg. ch. 412. Libert. novæ bastidæ de Avoy ann. 1308. in Reg. 40. ch. 62 :
Cum pertica seu Paulus ejectus ac plantatus existeret pro conservanda nova bastida ibidem, vocata Avoy, etc.