« »
 
[]« Paumanni » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 224c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAUMANNI
PAUMANNI, f. pro Herimanni, ut conjectat Muratorius ad Judic. ann. 715. tom. 6. Antiq. Ital. med. ævi col. 368 :
Quidem et missus excellentissimi domni Liutprandi regis, nomine Guntheramus, qui per ipsum Tagipert gastaldium Senensem, ac per ipsos presbiteros et Paumannos, veritatem cognovi, etc.