« »
 
[]« Pavesatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 223b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PAVESATUS
PAVESATUS, Scuto, quod Pavesium dicebant, instructus, nostris Pavesché. Lit. senesc. Prov. ann. 1388 :
Castra metati sumus cum nostris armorum gentibus, nec non et duobus trabuchis, quingentis balistariis, et aliis in copioso numero peditibus Pavesatis de dicta civitate Massiliæ.
Froissart. vol. 1. cap. 46 :
Ils bleçoient merveilleusement les gens d'armes, s'ils n'estoient fort armez et Paveschez. Pavetier,
vel potius Pavesier, in Lit. ann. 1410. tom. 9. Ordinat. reg. Franc. pag. 540. Pavoisien, in aliis ann. 1358. tom. 3. earumd. Ordinat. pag. 298. Pavisieur, Pavaiseur et Pavoiseur, in Hist. Caroli VII. pag. 253. et 464. Vide Pavisarii.