« Peccamen » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 233c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PECCAMEN
PECCAMEN, Peccatum. Prudentius in Apotheosi :
Idalius Barcinonensis in Epist. ad Julian. Tolet. :Exin tincta malo Peccamine principis AdæInfecit genus onme hominum.
Recordatione Peccaminum meorum pavidus, et memoria ingentium criminum usquequaque perterritus, etc.Translatio S. Baudelii Martyris :
Propter immanitatem Peccaminum. Vita MS. Magnobodi Episcopi cap. 2 :
Pro diluendis originalibus Peccaminum contagiis.Adde Concilium Cloveshoense ann. 747. cap. 3. Vitam Aldrici Episcopi Cenom. pag. 69. 72. 74. 90. Chartas ann. 709. et et 722. apud Calmet. tom. 1. Hist. Lothar. col. 264. 269. Occurrit passim. Peccaminosa vita, apud Joannem Gersenium lib. 3. de Imitatione Christi cap. 50. n. 6.