« »
 
[]« Pectenegium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 237a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PECTENEGIUM
PECTENEGIUM, ab Italico Petteneggio, Pecten, pubes, ut notant docti Editores ad Acta B. Amadei tom. 2. Aug. pag. 604. col. 2 :
Palamides de Carpanis dixit, quod cum a certis proximis mensibus citra ob maximos labores, quos in equitando sustinuit, in fundo ventris super Pectenegium in inguinibus crepatus seu apertus esset, etc.
Vide supra Pecten 4.