« »
 
[]« Pedellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 244a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEDELLUS
PEDELLUS, Idem qui bedellus, Apparitor. Laur. Byzinius de Orig. belli Hussit. ann. 1414. apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 126 :
Item Pedelli cum baculis argenteis 24. Item Pedelli Consistorii 28. etc.
Buschius de Reformat. Monast. apud Leibnit. tom. 2. Script. Brunsvic. pag. 828 :
Duxerunt autem me Pedelli, et super omnes doctores præsentes me locaverunt.
Processus de S. Wernhero tom. 2. April. pag. 715 :
Et magna multitudine hominum ad hoc speciatim vocatorum et per Pedellum secularem citatorum.
Vide Bedelli.