« »
 
[]« Pedeplanum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 244a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEDEPLANUM
PEDEPLANUM, Pars ædificii quæ pede plano teritur, aditur. Græcis Ἐπίπεδον, nostris vulgo, le Plain-pied. Lex 13. Cod. Th. de Metatis (7. 8.) :
Devotissimos milites ex procinctu redeuntes, vel proficiscentes ad bella, muri novi sacratissimæ Urbis singulæ turres in Pedeplanis suis suscipiant.
Vide Pedatura.