« »
 
[]« 3 peironus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 248c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEIRONUS3
3. PEIRONUS, Meta lapidea. Charta ann. 1234. qua territorium Avenionis cum dominis de Berbentana terminatur, ex Cod. reg. 4659 :
Sicut ducit caminum Arelatense versus circum usque ad Peironum, qui est in camino Arelatensi, et ab ipso Peirono usque ad Durentiam.
Inquisit. ann. 1268. jamjam laudata :
Sicut protenditur a dicto deffenso per claperios et partidam tenementi Arelatis et Auriculæ usque ad primum Peironum,... in quo Peirono sunt litteræ sculptæ, et a dicto Peirono, sicut protenditur recta linea usque ad aliud Peironum, in quo similiter sunt litteræ sculptæ, et a dicto secundo Peirono usque ad tertium Peironum.