« »
 
[]« Peja » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 247c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEJA
PEJA, Perga, Pedica, Gall. Piege. Inquesta ann. 1308. ex Schedis V. Cl. Lancelot :
Captus in una ex Pergis quas venatores Prioris Balneolis tetenderant in quodam nemore causa capiendi lupos ..... sic captus in dicta Perga confessus est se furatum fuisse tres cirogrillos.
Ibidem :
Captus in una Peja dum furtive accipiebat cuniculos in ceponibus.
Rursum :
Duas Pejas ad capiendum lupos.... Amaranus captus in una dictarum Pejarum.
Tabular. Camalar. in diœc. Anic. :
Ademarus Archatius donavit terram de Laspoleiras, cujus exitus est una dorcha de Peja,
hoc est, ni fallor, una dama in retibus capta. Alia notione, nempe pro minutiori quadam moneta, accipienda vox Pejaz apud Thomasserium in Biturig. pag. 333 :
Qui vent poiz à Bourges, soit defors ou dedans, il doibt un Pejaz pour toute l'année.
Vide Peiosa. []