« »
 
[]« Pelatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 250a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PELATUS
PELATUS, Decorticatus, cute exutus, Gall. Pelé. Joh. Demussis Chron. Placent. apud Murator. tom. 16. col. 582 :
Et post ficus cum amigdalis Pelatis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pelatus. De nummis dicitur quorum inscriptio vix agnoscitur. Statutum S. Ludovici ann. 1262. tom. 1. Ordinat. pag. 94 :
Et ne seront refusez parisis, ne tournois, tous soient ils Pelez, més que ils aient connoissance devers croix, ou devers piles, que ils soient parisis ou tournois.
Quæ sic Latine redduntur in Statuto Philippi III. eadem de re ann. 1275. ibidem pag. 813 :
Nec reffutabuntur parisiensis et turonensis, licet sint Pelati, dum tamen habeant cognitionem versus crucem, vel versus pilam, quod sint parisienses vel turonenses.