« »
 
[]« Peniculamentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 257a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PENICULAMENTUM
PENICULAMENTUM, Corrigia. Translatio S. Antonini tom. 1. Maii pag. 768 :
Demum dictum sanctum corpus caligis et filaticcio, ut dicunt, albo et sandalibus ex ermisino rubeo ac calceamentis ex raso rubeo confectis, cum Peniculamentis aureis et sericeis ornatis more Archiepiscoporum calceatus extitit.
Arnobio Peniculamentum est cauda. Gloss. Lat. Gr. : Peniculamentum, ϰροσσίον.