« Pentes manicæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 262c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PENTES
PENTES Manicæ, f. pro Pendentes. Litteræ Caroli V. Franc. Reg. ann. 1367. de forma
vestium :
Item, quod non audeant portare mochas vel manicas Pentes latiores trium digitorum vel majoris latitudinis.